آموزش پایه اندروید استودیو – قسمت دوم(اجزای برنامه)
سلام
در سومین قسمت از آموزش اندروید استودیو می پردازیم به Application components یا اجزای یک برنامه اندروید. اجزای برنامه، بلوک های اساسی سازنده برنامه اندروید هستند. این مؤلفه‌ها توسط فایل مانیفست برنامه AndroidManifest.xml تعریف و ایجاد میشوند که در این مقاله بهش میپردازیم، در ادامه همراه بپرسم باشید.
اجزای برنامه اندروید
چهار مؤلفه اصلی زیر وجود دارد که می توانند در یک برنامه اندرویدی استفاده شوند:
- Activities: آنها رابط کاربری را دیکته می کنند و تعامل کاربر را با صفحه تلفن هوشمند مدیریت می کنند.
- Services: آنها پردازش پس زمینه مرتبط با یک برنامه را مدیریت می کنند.
- Broadcast Receivers: آنها ارتباط بین سیستم عامل Android و برنامه ها را مدیریت می کنند.
- Content Providers: آنها مسائل مربوط به مدیریت داده و پایگاه داده را کنترل می کنند.
که در ادامه به توضیح هر یک از این ۴ مولفه می پردازیم.
Activities
یک اکتیویتی نشان دهنده یک صفحه منفرد با یک رابط کاربری است، به طور خلاصه Activity اقداماتی را روی صفحه انجام می دهد. به عنوان مثال، یک برنامه ایمیل ممکن است یک فعالیت داشته باشد که لیستی از ایمیل های جدید را نشان می دهد، فعالیت دیگری برای نوشتن ایمیل و فعالیت دیگری برای خواندن ایمیل ها داشته باشد. اگر یک برنامه بیش از یک فعالیت داشته باشد، یکی از آنها باید به عنوان فعالیتی که هنگام راه اندازی برنامه ارائه می شود علامت گذاری شود.
یک اکتیویتی به‌عنوان یک زیر کلاس از کلاس Activity به صورت زیر پیاده‌سازی می‌شود:
|
۱ ۲ |
public class MainActivity extends Activity { } |
Services
یک سرویس مؤلفه‌ای است که در پس‌زمینه اجرا می‌شود تا عملیات طولانی‌مدت را انجام دهد. به عنوان مثال، یک سرویس ممکن است زمانی که کاربر در برنامه دیگری است، موسیقی را در پس‌زمینه پخش کند، یا ممکن است داده‌ها را از طریق شبکه واکشی کند بدون اینکه تعامل کاربر با یک فعالیت را مسدود کند.
یک سرویس به صورت زیر کلاس از کلاس Service به صورت زیر پیاده سازی می شود:
|
۱ ۲ |
public class MyService extends Service { } |
Broadcast Receivers
گیرنده های پخش به سادگی به پیام های پخش شده از سایر برنامه ها یا از سیستم پاسخ می دهند. برای مثال، برنامه‌ها همچنین می‌توانند پخش را آغاز کنند تا به سایر برنامه‌ها اطلاع دهند که برخی از داده‌ها در دستگاه دانلود شده و برای استفاده در دسترس است، بنابراین این گیرنده پخش است که این ارتباط را رهگیری کرده و اقدام مناسب را آغاز خواهد کرد.
یک گیرنده پخش به عنوان یک زیر کلاس از کلاس BroadcastReceiver پیاده سازی شده است و هر پیام پخش کننده به عنوان یک شی Intent است:
|
۱ ۲ ۳ |
public class MyReceiver extends BroadcastReceiver { public void onReceive(context,intent){} } |
Content Providers
یک مؤلفه ارائه‌دهنده محتوا در صورت درخواست، داده‌ها را از یک برنامه به برنامه‌های دیگر ارائه میکند. چنین درخواست هایی توسط متدهای کلاس ContentResolver مدیریت می شوند. داده ها ممکن است به طور کامل در سیستم فایل، پایگاه داده یا در جای دیگری ذخیره شوند.
یک ارائه‌دهنده محتوا به‌عنوان یک زیر کلاس از کلاس ContentProvider پیاده‌سازی می‌شود و باید مجموعه استانداردی از APIها را پیاده‌سازی کند که سایر برنامه‌ها را قادر به انجام تراکنش‌ها کند.
|
۱ ۲ ۳ |
public class MyContentProvider extends ContentProvider { public void onCreate(){} } |
نگران متوجه نشدن کد ها نباشید، در قسمت های بعدی که به مرور جلو بریم به صورت کامل کدها را بررسی و توضیح میدهیم.
Additional Components
اجزای اضافی وجود دارد که در ساختن موجودیت های ذکر شده در بالا، منطق آنها و برای ارتباط بین آنها استفاده می شود. این مولفه های اضافی به شرح زیر است:
- Fragments: بخشی از رابط کاربری را در یک Activity نشان می دهد.
- Views: عناصر UI که روی صفحه ترسیم می شوند، شامل دکمه ها، فرم های لیست و غیره.
- Layouts: سلسله مراتبی را مشاهده کنید که قالب صفحه و ظاهر نماها را کنترل می کند.
- Intents: برای ارتباط اجزاء با هم.
- Resources: عناصر خارجی مانند رشته‌ها، ثابت‌ها و تصاویر قابل ترسیم.
- Manifest: فایل پیکربندی برای برنامه.
سعی کردیم به صورت خلاصه و مفید components ها یا اجزای تشکیل دهنده یک برنامه را توضیح دهیم که برای درک اینکه یک برنامه چطوری کار میکند بسیار مفید است.
موفق باشید.
ارسال نظر
شما باید وارد شوید یا عضو شوید تا بتوانید نظر ارسال کنید